Nog in veel gevallen wordt een osteopaat geconsulteerd als er al (langer) problemen zijn. In een aantal gevallen zijn wij de laatste optie voor een dier dat al een heel onderzoeks/behandeltraject heeft doorlopen zonder (bevredigend) resultaat.
Helaas moet een osteopaat dan realistisch aangeven dat een prognose voor herstel moeilijk te geven is. Wel zal een osteopaat te allen tijde proberen om een objectief beeld te vormen van de situatie van de hond en proberen te behandelen tot het punt waarop herstel realistisch niet meer mogelijk lijkt. En dan blijkt dat we vaak nog veel goeds kunnen doen voor het welzijn van het dier.
Naast deze curatieve vorm van geneeskunde, wil ik toch even apart stilstaan bij de preventieve kracht van osteopathie. Een osteopaat is in staat in een vroeg stadium bewegingsbeperkingen op te sporen in een lichaam. Deze bewegingsbeperkingen gaan vooraf aan een eventuele functionele verstoring van het lichaam. Door het preventief behandelen van deze beperkingen, wordt zoveel als mogelijk voorkomen dat een hond er later last van gaat krijgen. Dat betekent dat een hond beter in de gelegenheid wordt gesteld om normaal te ontwikkelen en in een betere gezondheid ingezet kan worden en voor een langere tijd vitaal kan blijven.
Eén a twee maal per jaar preventief uw trouwe viervoeter laten checken is zeker aan te bevelen.